امید به هدایت (قرآن)در این مقاله آیات مرتبط با امید به هدایت معرفی می‌شوند. ۱ - امید پیامبر اسلام به هدايتاظهار امیدواری به هدايتى نزديك‌تر و روشن‌تر، توصيه خداوند به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله: «... واذكُر رَبَّكَ اذا نَسيتَ وقُل عَسى ان يَهدِيَنِ رَبّى لِاقرَبَ مِن هذا رَشَدا؛... و هرگاه فراموش كردى، پروردگارت را به خاطر بياور؛ و بگو: اميدوارم كه پروردگارم مرا به راهى‌روشن‌تر از اين هدايت كند.» در احتمالى، مقصود از «يهدين ربى لاقرب» درخواست نزول آياتى رساتر از قصّه اصحاب کهف در دلالت بر نبوت و صدق پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله است. ۲ - امید مؤمنان به هدایتاميد به هدايت منافقان، از عوامل طرفدارى برخى مؤمنان از آنان: «فَما لَكُم فِى المُنفِقينَ فِئَتَينِ واللَّهُ اركَسَهُم بِما كَسَبوا اتُريدونَ ان تَهدوا مَن اضَلَّ اللَّهُ ...؛چرا درباره منافقين دو دسته شده‌ايد؟! بعضى جنگ با آنها را ممنوع و بعضى مجاز مى‌دانيد. در حالى‌كه خداوند بخاطر اعمالشان، افكار آنها را كاملًا وارونه كرده است. آيا شما مى‌خواهيد كسانى را كه خداوند بر اثر اعمال زشتشان گمراه كرده، هدايت كنيد؟!....» ۲.۱ - علت امید مؤمناناميد برخى مؤمنان صدر اسلام به هدايت منافقان برخاسته از عدم شناخت سنن الهی در هدايت و گمراهی: «فَما لَكُم فِى المُنفِقينَ فِئَتَينِ واللَّهُ اركَسَهُم بِما كَسَبوا اتُريدونَ ان تَهدوا مَن اضَلَّ اللَّهُ ومَن يُضلِلِ اللَّهُ فَلَن تَجِدَ لَهُ سَبيلا؛چرا درباره منافقين دو دسته شده‌ايد؟! بعضى جنگ با آنها را ممنوع و بعضى مجاز مى‌دانيد. در حالى‌كه خداوند بخاطر اعمالشان، افكار آنها را كاملًا وارونه كرده است. آيا شما مى‌خواهيد كسانى را كه خداوند بر اثر اعمال زشتشان گمراه كرده، هدايت كنيد؟! در حالى كه هر كس را خداوند گمراه كند، هرگز راهى براى هدايت او نخواهى يافت.» ۳ - امید حضرت موسی به هدایتاميد موسی علیه‌السلام به هدايت الهى، هنگام رفتن به سوى مدین: «ولَمّا تَوَجَّهَ تِلقاءَ مَديَنَ قالَ عَسى رَبّى ان يَهدِيَنى سَواءَ السَّبيل؛و هنگامى كه به سوى مدين حركت كرد گفت: اميد است پروردگارم مرا به راه راست هدايت كند.» ۴ - شرایط امید به هدایت الهیاميد به هدايت الهى، در سايه ایمان و اقامه نماز و پرداخت زکات و خشیت از خداوند: «انَّما يَعمُرُ مَسجِدَ اللَّهِ مَن ءامَنَ بِاللَّهِ واليَومِ الأخِرِ واقامَ الصَّلوةَ وءاتَى الزَّكوةَ ولَم يَخشَ الَّا اللَّهَ فَعَسى اولكَ ان يَكونوا مِنَ المُهتَدين؛مساجد خدا راتنها كسى آباد مى‌كند كه به خدا و روز بازپسين، ايمان آورده، و نماز را برپا دارد، و زكات را بپردازد، و جز از خدا نترسد؛ اميد مى‌رود آنها از هدایت‌یافتگان باشند.» ۵ - پانویس
۶ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۳، ص۵۹، برگرفته از مقاله «امید به هدایت». |